Özlemin nedendir bilmem
Himalayalar kadar yüksek
onlar kadar kutsaldı bu gün…
Yanında, yanı başında
eteklerinde olmak istedim,
ellerimle dokunmak sana…
Nefes nefese
buluşmak istedim
en uç tepelerinde…
Ruhum bir koşu gitti geldi
kar soğuğunda
dalga dalga ısındı bedenim…
Anlatabilsem ruhaniyeti
alevler sardı karardı gözlerim,
baktım;
öyle heybetli, yüce ki halin,
hilâl mi doğumun
bayramım olacakmış meğer ismin…
Bitmiyor gece gündüz hayalin,
göz pınarlarından düşen her damlada
ayrılık hüzünlerin…
Kader ebedi kaybolmaksa
işte sen aşkı hakikatsin,
hicranınla kederinden
yudum yudum kandırıyorsun
mahidevranım…
Yeni açmış bütün çiçekler
bakıyorum sıraya dizilmişler
her biri benim diyor
ten kokuna özenmişler…
Sesleniyorum yankılanıyor
feryadım,
sana ulaşmadan yollarda kalıyor,
duyuramıyorum…
Sesini istiyorum…
Nefesindi,
dudaklarındı
özlediğim,
gözlerindi…
Sendin bu gün
öylesine çok özlediğim…
Orhan Çimen