Yazamıyorum başkasını
hüzünler, sitemler, isyanlar,
methiyeler, sevgiler hep sana
yerle gökyüzü birleşse
bakıyorum sen hep ayakta,
şiirlere sığmayan sen,
hikayemin kahramanı,
kara sevdamın kadını,
söylenecek o kadar söz var ki sana,
seninle vedalaşırken
kalbime gömdüm bütün acıları,
değiştirdin, sildin bütün eski yazıları,
şimdi oturdum sana
yeniden mektup yazmaya,
taşıyamadığım bir ağırlık var ruhumda,
ulaşmasa gizli de kalsa
yazmak istiyorum sana.
Engereklere sokturdun,
kusuyorum hiç bitmiyor ki zehirleri
cam kırıklarını nasıl boşalttın ellerime,
tutamıyorum kalemleri
yazdığım her kelime keskin bir bıçak,
sözlerin birer alev topu,
efsunlar büyüler, sihirler,
bütün gizli güçler
hepsi senin adına sırada
kurtulamıyorum,
bağlanmışım yağlı sicimle,
her kurtulma çabası
dönüyor bir hüsrana,
kapatılıyorum karanlık odalara
yükseliyor sessiz çığlıklarım arşa,
haydi ne olursun çıksın sesin,
kanımı donduran o acı sözlerin
azap çukurlarına dolsun
dayanamıyorum yeter artık
gül kokan nefesin,
esaret zincirleri ile bağladığın ruhumu
bana geri versin…
Orhan ÇİMEN