Yazar arşivleri: Orhan Çimen

Bir an yüzünde kayboldum; zaman durdu gözlerindeki ışıltılar dudaklarından çıkan sesleri bastırdı bir gül bahçesine girdim yayıldı gonca kokuları karşında divaneyim hülyaya daldım zavallı kalbim, duracak sandım başım, omuzlarında sabahladım meğer ben bir bakışma anında binbir kayboluşu yaşamışım…

Kolay yazılıyor kolay anlatılıyor sensizlik, kelimeler satır aralarında seninle oynaşıyor oysa yokluğun öyle zor ki; kolay yaşanmıyor, uyku yok gecelerde özlemin acıları ateşten kor, yakıyor mabet oluyorsun benliğimde alın yazım geceler boyu Sen diyor bitmeyen yakarışlarım…

hayal sanığı; yılları kaybettirdin davet ettiğin oyunda aklımı çeldin hile yaptın serabı önüme koydun ve Sen kayboldun…

Yeryüzünü rahmet yağmurları kirlerden arındırıyor lekelenmiş beyaz aldırmıyor, masum rolü oynuyor utandıran yalancı duygular günahlarında gömülüyor yasını tutuyorum düşlerinin, hayaller tarumar umutlar kıyamete taşınıyor atılan her adım ölümü bir katre daha yakınlaştırıyor ruhumun kederinden habersiz Eylül’de Mihrican tahtından indiriliyor…

Onda birinde asrın; sanadır yakarışlarım saçının her bir teli gözlerinin ışığı mısralarla kucaklaştı binlerce seçkin kelime özenle endamını anlattı arzulu muhabbetinle isyandaki mesafelere aldırmadan gökyüzünde yürüyüşe çıktı uyku mahmurluğunda rüyalarda söyleşti seninle ruhum, onda birinde asrın; sabahladım hiç bitmeyen vuslat … Okumaya devam et →