Aylık arşiv: Mart 2018

Gülşende bir gül güli rana Sen hep gül dedim neydi aynadaki aksın? Gece karanlığı saçların siyahtı bakışların sessiz asil bir matem gölgesi var yüzünde dermanım derken hüznünü şimdi dert ediniverdim değmesin nazar yaklaşmasın sana dolunay ışığı hale olup aydınlatsın gül … Okumaya devam et →

Seni anlatıyor bütün şiirlerim beyhude saklıyorum adını öyle aşikâr, öylesine bellisin ki; her bir kelimede ruhun satırlarda tebessümün savurduğun saçların kahkahayla gülüşün kaş çatışın rüzgarında kayboluşum yetişemediğim adımların seninle yaşıyorum şiirlerde her bir zamanını zamanın… Orhan Çimen

Öyle güzel, öyle zarif; gözlerinde zümrüt gölgesi, dudakların açmamış gonca, titriyorum aşktan bakınca yüzüne… Şaşkınım, susuyorum yokluğuna, ebedi kabul etmişim çaresiz seni ne yapsan nafile kalıyor gurur kalkıyor üzerimden… Ruhumu saran teninden uzakta üşüyorum, öyle zor öyle zor ki katlanmak … Okumaya devam et →

Seni öyle çok kıskanıyorum ki, deselerdi gülşende diken olurdum sen mağripte olsan, yalnızlığına kuş olur, maşrıktan kanat çırpardım… Orhan Çimen

Adımımın biri mutluluk diğeri pişmanlıkları yaşadı aldığım her nefeste kaybettiğim umutlar yaşadığım çaresizliğin acıları göğüs kafesime doldu, durakladım sabahında heyecanını, sevincini, akşamında hüznünü yaşadığım telaşıyla uzayıp giden caddeye önce hayranlıkla, sonra kaygılarımla baktım benden, peşimden hiç ayrılmadı burada tecessüs, yetmiyordu … Okumaya devam et →