Aylık arşiv: Ekim 2016

Nasıl bir şeymiş bu, çok sürdü anlamak, Anlamasına anladık da çok yanıldık, kurnaz sözüm ona, bakıyorsun bangır bangır derken, avaz dönüyor şehevi fısıltıya, aptallık bu ya çok uzun sürüyor sırrına varmak hayat onun için aptalla yatmak yalanla dolanmak… Yanıldık; yakıldık, … Okumaya devam et →

Vuslat olmayınca keder, kader bilinenler, bilinmeyen oluyor… Sana yazdığım mektupları okurken hüzünle bakıyorum yaşadıklarıma; gecelere sığmayan yalnızlığıma, uyku tutmayan gözlerimin, o beyhude hayal umutlarına… Bir bakışınla asumana yayılan kuş olup kanatlanan sevdanın, yürek yakan, hüzünlendiren hikayesine… Olmadınki derdime zerre-i miskal … Okumaya devam et →

Hakikati yalanla dolandıranlar İkbal için zulm yapanlar; gerçekler korkak değil, biraz sabırlıdırlar, bir gün mutlak kapı çalarlar zulme cevap emri ilahidedir; ateşten örtü, ateşten yataktırlar… Orhan Çimen

Aklım başıma geldiğinde gel demek gelmiyor içimden zorluyorum hatırına hatıralarını yüzüne aralanmış kapıdan bir defa görebilsem diyorum o ilk masum halini başladığım dönüş yolculuğu çok uzun, Seni kaybettim rüyalar bitti artık bütün şiirler ölü doğuyor… Orhan Çimen

İnsanın adaleti nefsidir munzur nefis; ruhta ihtiras estirir… İhtiras kibir, kibir, sınırsız güç ister.. Sınırsız güç; zalimleri yaratır zalimler huzur bulmaz, bilirler ki varacakları yer gayyâdır… Orhan Çimen