Binbir kayboluş

Bir an yüzünde
kayboldum;
zaman durdu
gözlerindeki ışıltılar
dudaklarından çıkan
sesleri bastırdı
bir gül bahçesine girdim
yayıldı gonca kokuları
karşında divaneyim
hülyaya daldım
zavallı kalbim,
duracak sandım
başım,
omuzlarında
sabahladım
meğer ben
bir bakışma anında
binbir kayboluşu
yaşamışım…

Bu yazı Genel kategorisine gönderilmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.