Aylık arşiv: Mayıs 2017

Mevsimlerden baharsın harikulâde güzelsin benzersiz sende yaşadıklarım, şiirlere sığmıyor artık ağıtlarım mahzun kaldı bütün yakarışlarım bakamıyor yüzüne hapsolmuş gözlerim sensiz yıldızlar bile karanlıklarda rûy-i mâhım kırıntısı olmasaydı sana dair umutların tende bu canı taşıyamazdım bin yemin ediyorum! Yok hiç insafın aklımla kalbim arasında kaldım, çaresizim; an … Okumaya devam et →

Sen aklımdayken ben kayboluyorum konuşamıyorum bir kuş kadar ürkek saklandım, Seni, içimde yaşıyorum Sana dair ne varsa biriktiriyorum; bir bakış, bir ses bakıyorum, öfkelerin, kavgaların en fazla yer tutan… Dönüyorum şimdilere serap gibisin şaşırtan, yumuşak, asil, munis halin… Orhan Çimen

Sen olmadan körebe oynar gibiyim gözlerim karanlıklarda her bir boşluğa el uzatıyorum… Senden uzaklaşmış ruhum; kabristan sessizliğinin ürpertili o donduran halini yaşıyor, Seni düşünmeden; kalbe hükmeden aklı uzaklaştıran gözleri kör eden duyguları yazmayı deniyorum; bilmediğim bir dil sınavındayım sanki yetenekleri … Okumaya devam et →

Özlem acıların öylesine derinlerdeki; dudaklarıma tek kelam ulaşmıyor, konuşamıyorum, yutkunduğum kelimeler sessiz kalp ağrıları oluyor, inliyorum… Ne olur bigâne kal her nazara bin ah! Çekiyorum kaybetmek korkusu hiç bitmiyor zaman yokluğunda öyle uzuyor ki; can tenden uzaklaşıyor kendi matemimi yaşıyorum… … Okumaya devam et →

Kaç yıl oldu? Derin uykuda geceler; sabahı hiç görmedi, karanlıkları, siyahı sevdirdi vakitler ayıramadı senli sensiz zamanı… Kaç yıl oldu kıvılcımına küllenmedi aşkta nâr satırlarda kor yüreğime lav olup aktı… Orhan Çimen