Aylık arşiv: Şubat 2014

Bir hayatı çaldın, kapattın tükettin bir ömrü; mutsuz, bedbaht, şaşkın… Yar başında kıskıvrak, uçurumlar önünde bir “Sen” bir “Rüya” senedim olmuş, onlarca imza yok desem, hayır desem faydası yok inkarın… Neler yazmışım, kime, niçin, niye? Hep karanlıklara bakmışım, siyahın en … Okumaya devam et →

Ben seni hiç terk edemedim öyle çok sevdim hasretine sığındım ruhumu sevgine muhtaç kıldım, sevdan ile imkansıza koştum… Turnalar, kumrular gibi bağlandım, uykuları terk ettim, kokusu dedim geceler boyu yalvardım… Her remde takılı kaldı gözlerim, ismin dudaklarımda yanımdasın diye sevinçle … Okumaya devam et →

On dört Şubat bu gün Rüya geldi, tuttum ellerimle, şaşırdım, kayboldu korkularım… Kokladım, kokun vardı isyanlarım vardı sana uzanan, öylesine büyük, aşkın rahmeti içindeydi, dokundum sen vardın… Sevdim hissettim tenini, ne kadar hasretmişim bir solukta ulaştım ruhumla yeniden sana… Sevda … Okumaya devam et →

Ne desem bilmiyorum bin kahır kendime, söyleyecek sözüm yok, sardım efkarı yar diye başıma… Öyle yoruldum, bıktım filmler sarıldıkça başa, kalmıyor tadı dönüyor hayat karanlık bir zindana… Söyleyecek söz kalmadı, garip gönül bağlanmış pişmanlık yeminleri; ekmek aş olmuş… Zorbalık bu … Okumaya devam et →

İsyandı günün adı, bekledim bekledim seni, hiç duyamadım sesini… Baş kaldırdım sensiz geceye, yalvardım, çağırdım hayalini, ne oldu bilmiyorum, misafir edemedim güzel yüzünü; silindi gitti sanki… Açtım bütün camları, soydum asılmış perdeleri, gelmedin… Yumdum gözlerimi ruhuma seslendim, çaresiz kaldığım gecelerdeki … Okumaya devam et →