Aylık arşiv: Şubat 2017

Kapandı hesaplar bitti bir devir,                                                   nasıl, ne görmüştüm, gözlerim kapalı, körden köre anlatılmış bir hikaye… … Okumaya devam et →

Ben değiştim zaman şaşırdı cesaret dolu yürek; hali perişan hüznüne yenik düşmüş ölçüyor biçiyor tartıyor her nefesle dudaklara dökülen sesler; korkuyla tebelleş sükuta mahkum, yıldızsız gecelerin zifiri ıssızlığında yapayalnız … Ne oldu neler oldu nasıl değişti her şey; unutamıyorum, unutmuş … Okumaya devam et →

Gün ışığında yanımda ay ışığında koynumda yaşadığım tek gerçek hayatın kendisi, kavgaların üstün tarafı, arzuların dokunabildiğim çılgını, sevinçlerim; isyanlarım, üzüntülerim, hayal sanığı; yılları kaybettirdin davet ettiğin oyunda aklımı çeldin hile yaptın serabı önüme koydun ve Sen kayboldun… Orhan Çimen

Derdim Sen olunca sabır ve hicran dost gibi sarıyorlar, hüznüne bakıyorum kayboluyorum sessizden kuytu bir köşesinde Dünya’nın… En ateşlisinden hayalin sarıyor benliğimi doyamıyorum öylesine müstesna ki; aklımda kalan masum halin… Diyeti sanki yarım kalmış bir sevdanın acılar yaratan isyanları… Yaralı … Okumaya devam et →

Dört nala koşuyor acelesi var sanki gitmek istiyor herkesten önce menzile nedir anlamadım ama, zorunluymuş bir zaman sonra binmek kısrak bir ata alıp götürüyor rüzgar gibi gelecek zamana… Takvimler ve saat ne kadar uzaktaymış görmemişiz yirmili yaşlarda. sevilmeyen kadın gibi … Okumaya devam et →