Aylık arşiv: Ekim 2014

Ah Kûfe! Piri can Hüseyn’i saramadın kollarınla, su su diye inleyen; İmam Ali’nin can paresi torun Asgarı koruyamadın, kalleş Kahil ‘in zalim oklarına, siper olamadın parçaladı altı aylık bebeyi oklarıyla babasının avuçları ortasında, bir bir gönderdin toprağa Yetmiş iki yiğidi, … Okumaya devam et →

Renkleri solmuş resimlerin bakışlardan çok uzakta çatılar arasında tozlu raflarda… Bir zamanlar benzersiz bezenmişti, öylesine göz alıcı hayalin; bir an önce kucaklaşmak isteyen sabırsız tuvalin heyecanı, renklerin; arzuyla dokunmak istediği emsalsiz kahramanına bakarken, zamanları, tükenmemek üzere ölümsüzleştirmeye çalışan yarattığı dünya, … Okumaya devam et →

Gurur para etmiyor aşk denilen uğrakta… Bir gece yarısı mı olur bir akşam üstü mü? Yoksa aydınlık bir günde bilinmeyen herhangi bir zamanda mı girilir? Kapılar ardından kapanır, çıkışı olmayan tek odalı handır, bir ulu tepe üstünde vakitler değişmez hep … Okumaya devam et →

Bin bir bohçaya gizlemiş, sarmış sarmalamış yalanları; öyle nadide ki sunuşu, beyazı, parlatılmış yüz karası, değişmiyor mayası insan ya! Ha avamı ha havası… Şaşırıyorsunuz öyle dost canlısı halbuki tam da arkanızdalar; kuzu postuna girmiş kurtlar, yüzünde masum tebessüm, sesinde sıcacık … Okumaya devam et →

Avuçlarım avucuna tutunduğunda zarif kalbinin sesiydi duyduklarım işte bütün zamanlar durdu sanki o an… Fark edip baktığında bir iki saniye geçmişti fazladan hiç bitmesini istemediğim veda anını tebessümündeki busenle öylesine uzun yaşadı ki gözlerim… Yine bir vedada sığınıldı ayrılığa dair … Okumaya devam et →