Aylık arşiv: Eylül 2016

Peşinde değil artık… Ne bir bahar diyorum sana dair ne bir Eylül esintisi kaldı, ne sabırsızlanan ay ışığı var artık ne gecenin karanlığında saklanmış, içinde sen olan rüyalar kaldı… Peşinde değil artık; düşünceler, düşler, Seninle yaşayan aklım Sana bölünmüş merakım… … Okumaya devam et →

Sabırla saniyeleri taşıyan yelkovan gibi yudum yudum Seni yaşadığım yılları şimdi hayatımın neresine koymalıyım? Yüzyıllık bir serabın doyumsuz büyüsü gibi yaşanmış onca zaman nerelere gitti? Sen diye başlayan her cümlenin sonu; artık, bilmiyorum ile bitiyor. Bilmiyorum suskunluğu; kaybolan ışığını mı? … Okumaya devam et →

Bazen yalnızlık hissedersin; sığınmak, korunmak istersin güzel gördüğün bir yürekte o an kapılır gidersin; alır, sarar seni kaybolursun açık bulduğun bu yürekte her şey o andır ve bir sağanak yağmur vardır olanca hızıyla dolu dolu yağar üzerine yıldırımlara aldırmazsın, ve … Okumaya devam et →

Arzular yakarışlar dilekler yılları kovaladı bitmeyecek gibiydi sanki hayaller koşmak bir umura sen adına hayat verdi uzunca bir rüyaya adını koymadığım bekleyen isimsiz mısralar şimdi mahzun kayboldu seninle yaşayan ruhlar… Orhan Çimen

Anlatamadığım, adını bilmediğim, anlam veremediğim, duymadığım, okumadığım, sevgi değil, nefesim, hayır! Bir yücelik iklimi olmalı, elimle tutamadığım, gözlerindeki mana tarif edemediğim, ömrü taşıyan ruhum sonsuzluktaki sonsuzluk Hayatsın… Orhan Çimen