Aşkı anlatacak bir sözcük diyorum
dudaklarımdan “Sen” çıkıyor…
Sen deyince kayboluyor aklım;
tarif edilemeyen tutkuları,
bir düşü,
hülyaları,
ay ışığında nefesi,
yıldızlarda bir hayali,
unuttuğum evveli,
arıyor…
Elimde bir asa dervişane
kim bilir ne zaman bilmiyorum
avuçlarıma tutuşturduğun
adresin yazılı zarfla;
geceleri rüyalarda
doğan günle bir bakış umudunda
gözlerde
Sen Sen, Sen diye diye
yürüyorum meçhulde…
Orhan Çimen