Bu gün sağnak yağmur vardı
sırıl sıklam
yaprak dökümü Eylülünde
İstanbul
sensizliği anlatıyordu,
ağlıyordu gökyüzü
rüzgarı soğuk;
nefesin
kaybolmuştu yıldızlar
sokak lambalarının kasveti
umutlarım
patika taşlı kaldırımları
yorgunluğumdu İstanbul’un
duayla beklediğim sesin
dokunamadığım resmin
hayal durağı olmuştu
gecelerinde yoktun
İstanbul’un
sabahın ürperten serinliği
yalnızlığım,
tan ağarırken güneşin sancılı silüeti
hüznüm
her şafak sökümü
arkadaşım olmuştu
sensiz İstanbul’un…
Mutsuz bütün yüzler
yoktu,
küsmüşlerdi martılar
sessizdi
söylenen bütün şarkıları
boynu büküktü laleleri
Sensiz İstanbul’un…
Orhan Çimen
20 Eylül 2017, İstanbul