Pişmanım…

Yangınlar sönüyor,
külleniyor ateşler,
sözler bitiyor,
gidiyor nefesler,
mevsimler değişiyor…
Bitmeyen;
Leylalar, Şirinler, Aslılar
bir de sen eklendin
efsane kadınlar…
Seni yazmak anlatmak seni,
hiç bitmiyor…
Ay ışığı sevdamı,
yıldızlar ebediliğini,
gecelerin büyüsü hayranlığımı
sana anlatıyorlar…
Suskunluğum;
derinlere sakladığım ilahi aşkım,
hüznüm; bağlılığım
yalnız sana ait olan kalbim,
şahit olsun yerler, gökler
en büyük hazinem
saklıyorum hep yanımdalar…
Gözlerim hep yerlerde Mehpare
sana mahcubum…
Dilim dilim olmuş dillerim
sana suskunum…
Bir ses, bir ışık istiyorum Afitap
sana muhtacım…
Pişmanım af diliyorum
sana eğiliyorum…
Yanıyorum, susadım ab-ı hayat
sen olmazsan tükeneceğim,
Ferhunde yüreğine sığınıyorum…

Orhan ÇİMEN

Bu yazı Genel kategorisine gönderilmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.