Çok uzaklarda kalmış
bakınca sana masumiyet
esmiş rüzgâr,
olmuş amansız bir fırtına,
duygulara körebe oynatmış,
kâh orada kâh burada
yüzler örtülmüş
kalpler şaşkın,
doğrular eğriler kucak kucağa,
tangoyla oyalanmış ruhlar
yanılmak, yanılgı
her ne benzer kusur adı varsa lügatte;
sahipleniyorum hepsini
ben sunmaya taht bulamazken semada
o yerlerdeymiş görmemişim
oynuyormuş hep ayağa
şimdi anlıyorum yaşadığım medcezirler
hiç değilmiş boşuna…
Orhan Çimen